• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشری (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بشری (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن است.


«بشارت و بشری» به معنای خبر شادی بخش است و «بشیر» به معنای مژده دهنده و جمع آن بشر (بر وزن قفل) است.

«بشری» در آیه ۲ سوره نمل (هدی وبشری للمؤمنین)
[۱] نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
و نیز آیات ۱۰۲ سوره نحل
[۲] نمل/سوره۲۷، آیه۱۰۲.    
و ۱۲ سوره احقاف،
[۳] احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
وصف قرآن است.
«بشیر» در آیه ۴ سوره فصلت (بشیرا ونذیرا فاعرض اکثرهم فهم لا یسمعون)
[۴] نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
نیز وصف قرآن ذکر شده است.

چون قرآن کریم مؤمنان را به رهایی از دوزخ و رستگاری در بهشت و نعمت‌های الهی بشارت می‌دهد، بشری و بشیر نامیده شده است.
[۵] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.    
[۶] حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
[۷] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص(۱۹۳-۱۹۴).
[۸] مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۵۲.
[۹] زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۴.
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲، ص۲۱۰.
[۱۲] طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۳۶۰.    


۱. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
۲. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۱۰۲.    
۳. ↑ احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
۴. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
۵. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.    
۶. ↑ حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
۷. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص(۱۹۳-۱۹۴).
۸. ↑ مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۵۲.
۹. ↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۴.
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲، ص۲۱۰.
۱۲. ↑ طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۳۶۰.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «بشری (قرآن)».    

رده‌های این صفحه : نام های قرآن
جعبه ابزار