بشارت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بشارت: (فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ اَلِیمٍ)«بشارت» در اصل، به معنای خبرهای نشاط انگیز است که اثر آن در
«بَشَرَه» و صورت انسان آشکار می‌گردد. به کار بردن کلمه بشارت در مورد
عذاب در این آیه و بعضی دیگر از
آیات قرآن در واقع یک نوع تهدید و
استهزاء به افکار گنهکاران محسوب می‌شود؛ و این شبیه سخنی است که در میان ما نیز متداول است که اگر کسی کار بدی را انجام داد در مقام تهدید و استهزاء به او می‌گوییم: «مزد و پاداش تو را خواهیم داد».
(فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ) (کسانی که نسبت به آیات خدا
کفر می‌ورزند و
پیامبران را به ناحق می‌کشند، و نیز مردمی را که امر به
عدالت می‌کنند به
قتل می‌رسانند، به کیفری دردناک بشارت ده!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: این جمله تصریح به شمول
غضب الهی و تهدید به نزول عذاب است، و منظور از آن تنها عذاب آخرت نیست، به دلیل اینکه دنبالش می‌فرماید: (اُولئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ...) پس در آیه مورد بحث، هم به عذاب آخرت تهدید شده‌اند و هم به عذاب دنیا، عذاب آخرتشان عذاب آتش، و دنیائیشان کشته شدن و آواره گشتن و از بین رفتن اموال و جان‌هایشان بود، و نیز عذاب دیگرشان این بود که
خدا دشمنی را در بین آنان تا
روز قیامت قرار داد، که خدای تعالی در کتاب عزیزش همه اینها را ذکر کرده.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بشارت»، ص۱۰۲.
