• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بسل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




بَسْل (به فتح باء و سکون سین) از واژگان قرآن کریم به معنای منع است.



بَسْل به معنای منع است.(وَ ذَکِّرْ بِهِ اَنْ‌ تُبْسَلَ‌ نَفْسٌ بِما کَسَبَتْ) «آن را تذکّر بده مبادا نفسی در اثر عمل خویش ممنوع و محروم از ثواب و رحمت خدا گردد.»
بیضاوی گوید: اصل بسل به معنی منع است. راغب منع و ضمّ معنی کرده و گوید استعمال باسل در پهلوان چهره درهم کشیده، به طور استعاره است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۲۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۳.    
۴. انعام/سوره۶، آیه۷۰.    
۵. بیضاوی، عبدالله بن عمر، تفسیر بیضاوی، ج، ص.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بسل»، ج۱، ص۱۹۲.    






جعبه ابزار