• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برهان‌الدین دیوه‌ای

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


برهان الدین دیوه ای، فقیه و محدث و مؤلف هندی در قرن سیزدهم است.



در دیوه، قصبه معروفی از مضافات لکهنو، متولد شد و در همان‌جا پرورش یافت.
پدرش شیخ سرفراز علی، از نسل عبدالسلام دیوه ای، مفتی بنام و عالم معروف قرن یازده م، بود.
برهان الدین نزد عمویش ذوالفقار علی دیوه ای دانش آموخت و پس از پایان تحصیلات به تعلیم و ارشاد پرداخت، سپس به شهر رای بریلی در جنوب غربی لکهنو رفت و مدتی طولانی در آن‌جا مقیم شد.
به گفته عبدالحی حسنی (به نقل از محمد نعیم لکهنوی) وی در این مدت در زاویه سید محمد عدل نقشبندی بریلوی تدریس می‌کرده و به درخواست نزدیکان وی بر شرح التهذیب یزدی (حاشیه ملا عبدالله در منطق) حاشیه نوشته است.
[۱] عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.



از دیگر آثار اوست: رساله محاکمات حاوی مباحثه ای میان علمای هند؛ و رساله های دیگر درباره احکام فقهی مثل تحقیق الاوزان در تعیینِ حدّ شرعیِ زکات و مهر، احکام عید فطر و عید قربان.
[۲] عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
[۳] رحمان علی، تذکره علمای هند، ص ۳۱ـ۳۲، لکهنو ۱۹۱۴.



وی پس از ۱۲۵۰ درگذشت
[۴] عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
[۵] رحمان علی، تذکره علمای هند، ص ۳۱ـ۳۲، لکهنو ۱۹۱۴.



(۱) عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
(۲) رحمان علی، تذکره علمای هند، لکهنو ۱۹۱۴.

 
۱. ↑ عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
۲. ↑ عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
۳. ↑ رحمان علی، تذکره علمای هند، ص ۳۱ـ۳۲، لکهنو ۱۹۱۴.
۴. ↑ عبدالحی حسنی، نزهة الخواطروبهجة المسامع والنواظر، ج۷، ص۹۷، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹.
۵. ↑ رحمان علی، تذکره علمای هند، ص ۳۱ـ۳۲، لکهنو ۱۹۱۴.


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برهان‌الدین »، شماره۱۱۰۸.    


رده‌های این صفحه : تراجم | علمای اهل سنت | علمای قرن سیزدهم
جعبه ابزار