• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: برم (مفردات‌قرآن).
دیگر کاربردها: برم (ابهام‌زدایی).

برم، اِبْرام‌ (به کسر الف و سکون باء)، مبرم و تبرّم یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای محکم کردن، خستگی و زود رنجی می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مواردی از این واژه استفاده نموده است.



برم، إِبْرام‌ ، مبرم و تبرّم به معنای محکم کردن، تضجّر، خستگی و زود رنجی آمده است.


آن حضرت (علیه‌السلام) در نفرین به طلحه و زبیر فرموده: «اللهّم انهما قطعانی و ظلمانی و نکثا بیعتی ... فاحلل ما عقدا و لا تحکم لهما ما ابرما و ارهما المسائة فیما امّلا و عملا؛ خدایا آن‌دو رحم مرا قطع کرده و به من ظلم نموده و بیعتم را شکستند، ... خدایا آن‌چه بسته‌اند بازکن، آن‌چه را که محکم کرده‌اند محکم منما، در آرزوها و عملشان بدی پیش آور.»
«مبرم؛ محکم شده.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) خطاب به‌ مالک فرموده: «ثمّ اختر للحکم بین الناس افضل رعیّتک فی نفسک ... و اقلّهم تبرّما بمراجعة الخصم؛ ‌ای مالک آنگاه برای قضاوت میان مردم بهترین رعیّت را از نظر خود اختیار کن، ... و آن‌که در مراجعه خصوم از همه کمتر خستگی و تضجّر دارد.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۵، خطبه۱۳۷.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۶، خطبه۶۵.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۴، خطبه۵۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «برم»، ص۱۳۱.    






جعبه ابزار