برف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برف به
آب منجمد سفید رنگ ـ که به صورت بلورهایی به شکل منشور مسدس القاعده متبلور می‌گردد ـ گفته می‌شود که در فصل سرما از
ابرها بر
زمین می‌بارد.
در این مدخل از واژه «
برد» و «
رجز» استفاده شده است.
در
قرآن کریم، بارش
برف یکی از نشانه های
قدرت خداوند ذکر شده است:
الم تر ان الله... وینزل من السماء من جبال فیها من برد... «آیا ندیدی که
خداوند ابرهایی را به آرامی می‌راند، سپس میان آنها پیوند می‌دهد، و بعد آن را متراکم می‌سازد؟! در این حال، دانه‌های
باران را می‌بینی که از لابه لای آن خارج می‌شود؛ و از
آسمان - از کوه‌هایی که در آن است (ابرهایی که همچون کوه‌ها انباشته شده‌اند)- دانه‌های
تگرگ نازل می‌کند، و هر کس را بخواهد بوسیله آن زیان می‌رساند، و از هر کس بخواهد این زیان را برطرف می‌کند؛ نزدیک است درخشندگی
برق آن (ابرها) چشمها را ببرد».
آب اگر به حدی سرد شود که منجمد شود، به آن «
برد» گفته می‌شود.
و برخی مفسران آن را به قطعات منجمد و نازل شده از آسمان تفسیر کرده‌اند.
برخی
آیات قرآن اشاره به
عذاب فرعون و قوم او توسط
برف قرمز دارد:
و لقد آخذنا آل فرعون... • ولما وقع علیهم الرجز قالوا یـموسی ادع لنا ربک بما عهد عندک لـئن کشفت عنا الرجز لنؤمنن لک... «هنگامی که بلا بر آنها مسلط می‌شد، می‌گفتند: «ای
موسی! از خدایت برای ما بخواه به عهدی که با تو کرده، رفتار کند! اگر این
بلا را از ما مرتفع سازی، قطعا به تو
ایمان می‌آوریم، و
بنی اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد!».
در تفسیر «
رجز» از
امام صادق علیه‌السّلام روایت شده:
برف قرمز رنگی بود که هرگز مشابه آن را ندیده بودند و بر آنان بارید.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۰۹، برگرفته از مقاله «برف».
