برح (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَرَح (به فتح باء و راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای کنار شدن است. این کلمه در
قرآن مجید فقط در معنای کنار شدن و شبیه آن به کار رفته ولی چون با کلمه‌ی نفی همراه است افاده‌ی اثبات می‌کند، که نفی با نفی مفید اثبات است.
بَرَح به معنای کنار شدن است. در
مجمع البیان آمده: «بَرِحَ الرَّجُلُ بَرَاحاً: اذا تنحّی عن موضعه»
این کلمه در قرآن مجید فقط در معنای کنار شدن و شبیه آن به کار رفته ولی چون با کلمه‌ی نفی همراه است افاده‌ی اثبات می‌کند، که نفی با نفی مفید اثبات است.
(فَلَنْ اَبْرَحَ الْاَرْضَ حَتَّی یَاْذَنَ لِی اَبِی) «هرگز از این زمین کنار نمی‌شویم تا پدرم اجازه دهد»
(قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَیْهِ عاکِفِینَ حَتَّی یَرْجِعَ اِلَیْنا مُوسی) «گفتند هرگز از عبادت آن کنار نمی‌شویم و بدان
عبادت می‌کنیم تا
موسی به سوی ما باز گردد. »
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «برح»، ج۱، ص۱۷۷.
