• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَدْء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بَدْء (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: بَدَأَ (لغات‌قرآن)، بَدْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بدء (مقالات مرتبط).


بَدْء (به فتح باء و سکون دال) از واژگان قرآن کریم به معنای شروع است.


بَدْء
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۱۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۴.    
به معنای شروع است.

به موردی از بَدْء که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَبَدَاَ (آیه ۷۶ سوره یوسف)

(فَبَدَاَ بِاَوْعِیَتِهِمْ قَبْلَ وِعاءِ اَخِیهِ)
[۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۷۶.    

«شروع کرد به ظروف آنان پیش از ظرف برادرش.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۰۷.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۵.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۶۸.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۸۶.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۱۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۴.    
۴. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۷۶.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۰۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۵.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۶۸.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۸۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بدء»، ج۱، ص۱۷۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره یوسف
جعبه ابزار