• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بخل ابوسفیان بن حرب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوسفیان صخر‌ بن‌ حرب‌ بن‌ امیة‌ بن عبد شمس،
[۱] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج‌۲، ص‌۲۷۰.
از سران مشرک مکّه بود. بنا بر نظر برخی مفسران، برخی آیات قرآن درباره بخل وی نازل شده است.


بخل‌ورزی ابوسفیان بن حرب، در راندن یتیمان از نزد خویش و ترغیب نکردن به اطعام مستمندان:
فذلک الذی یدع الیتیم• ولایحض علی طعام المسکین. «او همان کسی است که یتیم را با خشونت می‌راند• و (دیگران را) به اطعام مسکین تشویق نمی‌کند».
[۲] ماعون/سوره۱۰۷، آیه۲ - ۳.    


۱.۱ - شأن نزول

جمعی از مفسران گفته‌اند: آیات یاد شده درباره ابوسفیان نازل شده است.
[۳] مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    
[۴] فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۳۲، ص۳۰۱.    
[۵] ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج۳۰، ص۵۶۶.    

ابن جریح گوید: در باره ابی سفیان بن حرب نازل شده است که در هر هفته دو حیوان می کشت چون یتیمی نزد او می آمد او را با عصا می زد.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    


۱. ↑ ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج‌۲، ص‌۲۷۰.
۲. ↑ ماعون/سوره۱۰۷، آیه۲ - ۳.    
۳. ↑ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    
۴. ↑ فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۳۲، ص۳۰۱.    
۵. ↑ ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج۳۰، ص۵۶۶.    
۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۵۶.    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۴۶، برگرفته از مقاله «بخل ابوسفیان بن حرب».    


رده‌های این صفحه : بخل | شخصیت های قرآنی | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار