بأو (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بأو (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کبر و بلند طلبی می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص خلقت زمین از این واژه استفاده نموده است.

---

بَأو (به فتح باء) به معنای کبر و بلند طلبی، می‌باشد.

---

امام (علیه‌السلام) درباره خلقت زمین فرموده‌اند: «و سکنت الارض مدحوّة فی لجّة تیارّه و ردّت من نخوة بأوه و اعتلائه؛ زمین به حالت گسترده در روی دریای متلاطم آرام گرفت و نخوت کبر و اعتلای دریا را برگردانید.»

---

این لفظ فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---