در عهد ناصرالدین شاه جمعیت عمده باخرز را ایرانیان تشکیل می‌دادند که « باخرزی » خوانده می‌شدند، و طوایفی مانند هزاره‌ای و تیموری و افغانی نیز در آن ساکن بودند.
[۱]چارلز ادواردییت، خراسان وسیستان، ج۱، ص۱۲۵، ترجمة قدرت الله روشنی زعفرانلو و مهرداد رهبری، تهران ۱۳۶۵ ش.
در تقسیمات کشوری ایران در ۱۳۵۵ ش، شهرستان باخرز (مرکز، تایباد) با همان تقسیم‌بندی، و در فهرست واحدهای تقسیمات کشوری تا پایان شهریور ۱۳۶۵، شهرستان باخرز به نام تایباد همچنان دارای سه دهستان میان ولایت، پایین ولایت و بالاولایت قید شده است.
(۱) چارلز ادواردییت، خراسان وسیستان، ترجمة قدرت الله روشنی زعفرانلو و مهرداد رهبری، تهران ۱۳۶۵ ش. (۲) حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، ج ۹: استان خراسان، تهران ۱۳۲۹ ش؛ (۳) ایران وزارت کشور اداره کل آمار و ثبت احوال، کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور، تهران ۱۳۲۹ـ۱۳۳۱ ش؛
