بئس (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بِئْسَ (به کسر باء و سکون همزه و فتح سین) از
واژگان قرآن کریم و فعل ذمّ است و در تمام ذمّها به کار میرود چنانکه نعم در تمام مدحها به کار میرود. اصل آن از بُؤْس به معنی ناپسند است.
بِئْسَ فعل ذمّ است و در تمام ذمّها به کار میرود چنانکه نعم در تمام مدحها به کار میرود.
اصل آن از بُؤْس به معنی ناپسند است.
(فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ) «
جهنّم برای او کافی است و بد جایگاهی است.»
گاهی بعد از بئس ماء نکره میآید که به معنی شیئی و الّذی است و فاعل بئس را تفسیر میکند. مثل
(بِئْسَما یَاْمُرُکُمْ بِهِ اِیمانُکُمْ) «بد است آن چه ایمانتان به آن امر میکند.»
•
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بئس»، ج۱، ص۱۵۹.