ایثار اهلبیت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
این موضوع درباره ماجرای اطعام نیازمندان در سه روزی بود که
اهل بیت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
روزه داشتند، غذای خود را دادند و فقط با آب
افطار کردند.
ایثار
اهل بیت علیهمالسّلام در اطعام
مسکین،
یتیم و
اسیر فقط برای تقرب به
خدا :
«ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء ولا شکورا.» «و به (پاس) دوستی (خدا) بینوا و یتیم و اسیر را خوراک میدادند ما برای خشنودی خداست که به شما میخورانیم و پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم.»
«علی حبه» آنها غذای خود را در عین اینکه به آن نیازمندند و دوست دارند به" مسکین" و" یتیم" و" اسیر" میدهند؛ اطعام کردن آنها ساده نیست، بلکه توام با
ایثار در هنگام نیاز شدید است، و از سوی دیگر اطعامی است گسترده که انواع نیازمندان را از" مسکین" و" یتیم" و" اسیر" شامل میشود، و به این ترتیب رحمتشان عام و خدمتشان گسترده است.
ضمیر در" علی حبه " به" طعام" باز میگردد، یعنی در عین اینکه علاقه به طعام دارند آن را
انفاق میکنند، و به این ترتیب شبیه چیزی است که در آیه ۹۲
سوره آل عمران آمده است: «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون» «هرگز به حقیقت نیکوکاری نمیرسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۴۵۳، برگرفته از مقاله «ایثار اهلبیت».