• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِنْطِلاق‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِنطلاق‌ (به کسر الف) از واژگان قرآن کریم به معنای رفتن، گشاده‌رویی و روانی زبان است.
که از واژه طلاق مشتق شده است.



اِنطلاق‌ به معنی رفتن، گشاده‌رویی و روانی زبان است.
چنانکه اهل لغت گفته‌اند.


به مواردی از اِنطلاق‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَانْطَلَقا (آیه ۷۱ سوره کهف)

(فَانْطَلَقا حَتَّی اِذا رَکِبا فِی السَّفِینَةِ خَرَقَها)
«رفتند تا چون به کشتی سوار شدند آن‌را سوراخ کرد.»


۲.۲ - انْطَلَقَ‌ (آیه ۶ سوره ص)

(وَ انْطَلَقَ‌ الْمَلَاُ مِنْهُمْ اَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلی‌ آلِهَتِکُمْ)
«اشراف قریش از پیش ابی طالب برفتند و گفتند: بروید و در دفاع از خدایان خویش پا بر جا باشید.»


۲.۳ - یَنْطَلِقُ‌ (آیه ۱۳ سوره شعراء)

(وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لا یَنْطَلِقُ‌ لِسانِی)
(و سينه‌ام تنگ مى‌شود و زبانم به قدر كافى گويا نيست.)
مراد روانی زبان است.
در النهایه نقل شده:«اَفْضَلُ الْاِیمَانِ اَنْ تُکَلِّمَ اَخَاکَ وَ اَنْتَ‌ طَلِیقٌ‌.»
یعنی افضل ایمان آن است که با برادر مسلمان گشاده‌رو سخن‌ گوئی. ولی این استعمال در قرآن نیست.

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۳۲-۲۳۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۲۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۰۸.    
۴. کهف/سوره۱۸، آیه۷۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۷۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۴۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۰۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۴۷.    
۹. ص/سوره۳۸، آیه۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۷۸.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۸۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۷۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۲۷.    
۱۴. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۶۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۵۸.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹۱.    
۲۰. ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۳، ص۱۳۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طلاق»، ج۴، ص۲۳۲-۲۳۱.    






جعبه ابزار