اِمرَأَت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِمرَأَت:
(امْرَأَةُ عِمْرَانَ)اِمرَأَت: این کلمه به «زن» اطلاق می‌شود و بیشتر بدون الف و لام به کار می‌رود و به همین شکل (امراة) جمعاً یازده بار و به شکل «امراتان» یک بار
و به شکل «امراتین» نیز یک بار
و در حالاتی که به ضمایر مختلف اضافه شده است جمعاً سیزده بار در
قرآن مجید آمده است.
به موردی از کاربرد «اِمرَأَت» در
قرآن، اشاره می‌شود:
((إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ)(به ياد آوريد هنگامى را كه همسر «عمران» گفت: پروردگارا! آنچه را در
رحم دارم، براى تو
نذر كردم، كه «مُحَرَّر» باشد و آزاد براى خدمت خانه تو. از من بپذير، كه تو شنوا و دانايى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
دلالت دارد بر اينكه اين مناجات را وقتى كرده كه به فرزندش حامله بوده است، و حملش از عمران بوده، و اين مناجات خالى از اشاره به اين نكته نيست كه همسر وى عمران در آن روزها زنده نبوده و گرنه او حق نداشت فرزند در شكم خود را مستقلا تحرير كند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «امرات»، ج۴، ص۲۶۹.
