اَلْآنَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَلْآنَ: (قالواْ الآنَ جِئْتَ)«اَلْآنَ» (به فتح همزه و سکون لام) به معنای اکنون و حالا است.
در اين
آیه بهانه‌جويى شديد
بنی اسرائیل در سراسر اين داستان نمايان است، و نيز درجه
ایمان آنان را به گفتار
موسی (علیه‌السلام) مشخص می‌كند و از همه مهم‌تر اين‌كه گواه زنده‌اى است بر امكان
رستاخیز.
ماجرا (آن‌گونه كه از
قرآن و تفاسير بر مى‌آيد) چنين بود كه يک نفر از بنى اسرائيل به طرز مرموزى كشته مى‌شود، در حالى كه قاتل به هيچ وجه معلوم نيست. در ميان قبائل و اسباط بنى اسرائيل نزاع درگير مى‌شود، هر يک آن را به طايفه و افراد قبيله ديگر نسبت مى‌دهد و خويش را تبرئه مى‌كند داورى را براى فصل خصومت نزد موسى (علیه‌السلام) مى‌برند و حل مشكل را از او خواستار مى‌شوند.
به موردی از کاربرد «اَلْآنَ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قالَ إِنَّهُ يَقولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لاّ ذَلولٌ تُثيرُ الأَرْضَ وَ لا تَسْقي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاّ شِيَةَ فيها قالواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحوها وَ ما كادواْ يَفْعَلونَ) «گفت: او مى‌فرمايد: «گاوى باشد كه نه براى شخم زدن رام شده؛ و نه براى
زراعت آب‌كشى كند؛ از هر عيبى بركنار بوده، و رنگ ديگرى در آن نباشد.» گفتند: «الان
حق مطلب را آوردى.» سپس چنان گاوى را با
زحمت پيدا كردند و آن را
سر بريدند؛ ولى مايل نبودند اين كار را انجام دهند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: به طور مطلق
خداوند متعال به بنی اسرائیل فرموده بود: يک
گاو بكشيد، و بنى اسرائيل ميتوانستند، از اين اطلاق كلام خدا استفاده نموده يک گاو بكشند. (ولی داستان طولانی شد)
از اين هم كه بگذريم، در ابتداى گفتگو، موسى (علیه‌السلام) را نسبت
جهالت و بيهوده كارى و مسخرگى دادند، و گفتند:
(أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً)، آيا ما را مسخره گرفته‌اى؟ و آن‌گاه بعد از اين همه بيان كه برايشان كرد، تازه گفتند:
(الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ) حالا حق را گفتى، كانه تا كنون هر چه گفتى
باطل بوده، و معلوم است كه بطلان پيام يک
پیامبر، مساوى است با بطلان بيان الهى.
سخن كوتاه اين‌كه: پيش انداختن اين قسمت از داستان، هم براى روشن كردن خطاب بعدى است، و هم افاده نكته‌اى ديگر، و آن اين است كه داستان گاو بنى اسرائيل، اصلا در تورات نيامده، البته منظور ما تورات‌هاى موجود فعلى است، و به همين جهت جا نداشت كه يهوديان در اين قصه مورد خطاب قرار گيرند، چون يا اصلا آن را در تورات نديده‌اند، و يا آن‌كه
دست تحریف با كتاب آسمانی‌شان بازى كرده بهر حال هر كدام كه باشد، جا نداشت ملت يهود مخاطب آن قرار گيرد، و لذا از خطاب به يهود اعراض نموده، خطاب را متوجه
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) نمود.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «الان»، ج۱، ص۱۳۹.
