• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَفْئِدَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَفْئِدَة: (الاَبْصارَ وَ الاَفْئِدَةَ)
«اَفْئِدَة» جمع‌ «فؤاد» به معنای قلب است؛ ولی مفهومی ظریف‌تر از آن دارد؛ این کلمه معمولًا در جایی گفته می‌شود که‌ «افروختگی» و «پختگی» در آن باشد.



(ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ) (سپس اندام او را نظام بخشيد و از روح خويش [روحى شريف و برجسته‌] در وى دميد؛ و براى شما گوش‌ها و چشم‌ها و دل‌ها [عقل‌ها] قرار داد؛ امّا كمتر شکر نعمت‌هاى او را به جا مى‌آوريد).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در این جمله به نعمت ادراک‌های حسی، یعنی چشم و گوش، و ادراک‌های فکری یعنی‌ قلب منت نهاده است، که هم ادراک‌های جزئی و خیالی را شامل می‌شود، و هم کلی و عقلی را. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. سجده/سوره۳۲، آیه۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۱۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۱۴۴.    
۵. سجده/سوره۳۲، آیه۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۷۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۵۲۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۱۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۱۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَفْئِدَة»، ص۵۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره سجده | لغات قرآن




جعبه ابزار