اَعْقاب (مفردات‌قرآن)

اَعْقاب (به فتح همزه و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای در پى آمدن و اثر گذاشتن است.

اَعْقاب در پى آمدن و اثر گذاشتن است.

به موردی از اَعْقاب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(فَأَعْقَبَهُمْ‌ نِفاقاً فِي قُلُوبِهِمْ إِلى‌ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ ...)
«اين كار تا قیامت، نفاق را در قلوب آن‌ها گذاشت و در پى آورد.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۳.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۵.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۷.
۴.	↑ توبه/سوره۹، آیه۷۷.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۷۲.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۵۰.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۶۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۸۲.