اَذَیً (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط:
اذی (مفرداتقرآن)
،
أَذیً (لغاتقرآن)
،
اذی
.
اَذَیً
(به فتح الف) از مفردات
نهج البلاغه
، به معنای ناپسند و ناخوشایند میباشد.
امام علی (علیهالسلام)
در مواردی نظیر: نصیحت کردن برادرش
عقیل بن ابی طالب
، آزار ندادن زنان در صحنهی نبرد، از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای اَذی
۲ - خطاب به عقیل
۳ - آزار ندادن زنان
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای اَذی
[
ویرایش
]
اَذَیً
در اصل به معنی ناخوشایند و ناپسند است؛ مانند: «الاذّیة و الاذی هی المکروه» فلانی مرا اذیّت کرد، یعنی دربارۀ من کار ناپسندی انجام داد.
۲ - خطاب به عقیل
[
ویرایش
]
امام علی (صلواتاللهعلیه)
خطاب به عقیل فرموده: «اتئنّ من الاذی و لا ائنّ من لظی؛
[۱]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.
آیا ناله میکنی از این اذیت ولی من ناله نکنم از شعلۀ خالص آتش؟».
۳ - آزار ندادن زنان
[
ویرایش
]
و در رابطه با زنان به لشکریان فرماید: «و لا تهیّجوا النساء باذی و ان شتمن اعراضکم و سببن امرائکم؛
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۳، نامه۱۴.
زنان را با اذیت کردن به هیجان نیاورید هر چند که عرض شما را دشنام دهند و فرماندههانتان را فحش گویند.»
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۳، نامه۱۴.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اذی»، ص۳۶.
ردههای این صفحه :
مباحث اخلاقی
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری