برخورد اهانت آمیز قوم ثمود با پیامبرشان، صالح علیه‌السّلام از آیات زیر قابل برداشت است. الم یاتکم نبؤا الذین من قبلکم قوم... وثمود... جآءتهم رسلهم بالبینـت فردوا ایدیهم فی افوههم...(آیا خبر کسانی که پیش از شما بودند، به شما نرسید؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و آنها که پس از ایشان بودند؛ همانها که جز خداوند از آنان آگاه نیست؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، ولی آنها (از روی تعجب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند: «ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید، کافریم! و نسبت به آنچه ما را به سوی آن می‌خوانید، شک و تردید داریم!»)
(مرجع ضمیر فاعلی «ردوا» مشرکان و مرجع ضمیر «ایدیهم» و «افواههم» می‌تواند مشرکان و می‌تواند «رسل» باشد. در صورت اول، دست گذاشتن مشرکان به دهانشان برای شیشکی کشیدن و مسخره و هو کردن بوده است.)
