انسداد صغیر، مقابل انسداد کبیر و به معنای انسداد باب علم و علمی نسبت به بعضی از موضوعات می‌باشد، مانند: پذیرش سخن زنان در امور مربوط به حیض و نفاس و مانند آنها که علم به آنها برای دیگران مسدود است.
در انسداد کبیر، باب علم و علمی نسبت به بیشتر احکام بسته می‌شود و در نتیجه، ظن مطلق حجت می‌گردد. اما در انسداد صغیر، ظن خاص یا اماره مخصوص و یا ظن مطلق از جهتی خاص (صدور روایت یا ظهور روایت) حجت می‌گردد.
