• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




انب (به ضم الف و سکون نون) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ملامت و سرزنش می‌باشد که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص حاکم شدن نااهلان و ابلهان بر امّت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسّلم) بکار رفته است.



انب (به ضم الف و سکون نون) به معنای ملامت، سرزنش آمده است.


از این ماده فقط یک کلمه در «نهج البلاغه» می‌باشد.
آن حضرت (علیه‌السلام) در نامه‌ی خویش به اهل مصر نوشته است: «و لکنّنی آسی ان یلی امر هذه الامّة سفهاؤها... فلو لا ذلک ما اکثرت تالیبکم و تانیبکم؛ من غصه می‌خورم از این‌که حکومت این امّت در دست ابلهان باشد ... و گرنه به برگشتن از آن‌ها تشویقتان و به پیوستن به آن‌ها ملامتتان نمی‌کردم.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۲، نامه۶۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انب»، ص۸۵.    






جعبه ابزار