امنیت عقیده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن با تکیه بر اختیاری بودن پذیرش
عقیده و
دین ، اجبار انسانها را در این زمینه نفی می‌کند:«لا اِکراهَ فِی الدِّین».
این آیه با توجه به تأکید فراوان
قرآن بر اصل
توحید و تلاش
پیامبر بر بنای جامعه توحیدی و زدودن مظاهر
شرک از آن، محور مجادلات فراوانی میان
مفسران قرار گرفته است برخی با این پیش فرض که
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم عرب را بر پذیرش
اسلام مجبور کرد این آیه را منسوخ می‌دانند؛ ولی برخی دیگر معتقدند آیه مذکور نسخ نشده و درباره
اهل کتاب است که با پرداخت
جزیه از پذیرش اجباری دین رهایی یافتند و بت‌پرستان به پذیرش دین وادار شدند.
علامه
طباطبایی به‌رغم پذیرش انحصار نجات و رستگاری در عقیده
توحید ، با استناد به این آیه تحمیل
دین و عقیده را مجاز نمی‌شمرد.
و منظور از
جنگ با
کافران را در آیه ۱۹۳ بقره
تنها برای دفع
فتنه می‌داند.
از نظر قرآن کریم، آیین حق برای همگان روشن معرفی شده:«قَد تَبَیَّنَ الرُّشدُ مِنَ الغَیِّ»
و پذیرش یا رد آن به اختیار افراد واگذار شده است:«فَمَن شاءَ فَلیُؤمِن ومَن شاءَ فَلیَکفُر»
و این امر به سود یا زیان آنان می‌انجامد:«فَمَنِ اهتَدی فَاِنَّما یَهتَدی لِنَفسِهِ ومَن ضَلَّ فَاِنَّما یَضِلُّ عَلَیها وما اَنا عَلَیکُم بِوَکیل» و وظیفه پیامبر تنها
تبلیغ آیین
حق و نه اجبار مردم بر آن است.
قرآن به
مشرکان جویای حقیقت نیز امان می‌دهد و از پیامبر می‌خواهد تا کلام خدا را اگر خواستند برای آنان بخواند و در صورت عدم پذیرش دین حق آنان را با امنیت کامل به سوی قومشان باز گرداند.
در آیاتی از قرآن به موضوع
جدال با مخالفان سفارش شده که توجه به توصیه
قرآن به استفاده از نیکوترین شیوه در مناظره با ایشان:«و جدِلهُم بِالَّتی هِیَ اَحسَنُ»
نشان دهنده آزادی و امنیت عادلانه افراد در بیان معتقدات و نقد و بررسی آن است آیه «فَبَشِّر عِباد اَلَّذینَ یَستَمِعونَ القَولَ فَیَتَّبِعونَ اَحسَنَه»
از وجود زمینه برای طرح افکار و عقاید گوناگون در فضایی مناسب حکایت دارد.
دائرة المعارف قران کریم جلد چهارم، برگرفته از مقاله "امنیت ایمنی و آسودگی از تهدیدهای فردی و اجتماعی"
