• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امر مقید به صفت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


امر مقید به صفت امر به شیء مقیَّد به وصف خاص است.


گاهی امر به صفتی مقید می‌شود، مثل: «زکّوا عن الغنم السائمة».

در امر مقید به صفت، این بحث مطرح می‌شود که آیا با انتفای صفت، امر نیز منتفی می‌گردد یا نه؛ برای مثال، وقتی مولا امر به پرداخت زکات گوسفند را مقید به « سائمة » (بیابان چر) بودن گوسفند می‌نماید، در صورت سائمه نبودن، آیا طبیعت امر به زکات هم منتفی می‌شود یا خیر. میان اصولیون در این باره اختلاف است.
[۱] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۶.
[۲] اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۷۳.    
[۳] حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۰۰.    
[۴] علم الهدی، علی بن حسین، الذریعة الی اصول الشریعة، ج۱، ص۱۰۹.    
[۵] حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۶۷.    


مفهوم وصف.

۱. ↑ فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۶.
۲. ↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۷۳.    
۳. ↑ حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۰۰.    
۴. ↑ علم الهدی، علی بن حسین، الذریعة الی اصول الشریعة، ج۱، ص۱۰۹.    
۵. ↑ حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۶۷.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۶۰، برگرفته از مقاله «امر مقید به صفت».    

رده‌های این صفحه : امر مقید
جعبه ابزار