• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امر تعبّدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امر محتاج به قصد قربت هنگام امتثال را امر تعبدی گویند.



امر تعبدی، مقابل امر توصلی است و به امری گفته می‌شود که سقوط آن مشروط به قصد قربت است؛ یعنی باید به قصد قربت انجام گیرد، مثل: امر به نماز، که اگر نماز بدون قصد قربت انجام شود، امر به نماز ساقط نمی‌شود.


واجب تعبدی؛
تعبدیات.


۱. اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۲۷۶.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۴، برگرفته از مقاله «امر تعبدی».    




جعبه ابزار