امداد مجاهدان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات مرتبط با امداد
مهاجران معرفی می‌شوند.
لزوم يارى‌رسانى مجاهدان به
مؤمنان، در برابر تهاجم
دشمن، در صورت درخواست كمك از سوى آنان:
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ ... وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ ...؛
آنها كه ايمان آوردند و مهاجرت نمودند و با اموال و جانهاي خود در راه خدا جهاد كردند... (تنها) اگر از شما در (حفظ) دين (خود) ياري طلبند بر شما است كه آنها را ياري كنيد ....»
مؤمنان صدر اسلام،
حامیان شايسته و كارآمد براى
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در عرصه‌هاى
جهاد:
«... فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ؛
... خدا براي تو كافي است او همان كسي است كه تو را با ياري خود و مومنان تقويت كرد.»
سرباز زدن مؤمنان مجاهد، از حمايت و
نصرت يكديگر در عرصه جهاد، عامل
فتنه و
فساد، در
جامعه:
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ ... أُولئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ ... وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ ... إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ فَسادٌ كَبِيرٌ؛
آنها كه ايمان آوردند و مهاجرت نمودند و با اموال و جانهاي خود در راه خدا جهاد كردند... اولياء (ياران و مسئولان و مدافعان) يكديگرند... و (تنها) اگر از شما در (حفظ) دين (خود) ياري طلبند بر شما است كه آنها را ياري كنيد ... اگر (اين دستور را) انجام ندهيد فتنه و فساد عظيمي در زمين روي ميدهد. »
ضمير مفعولى در «إلّا تفعلوه» به امورى برمى‌گردد كه‌در آيه پيش مطرح شد.
ممنوع شدن مؤمنان، از
امداد مؤمنان غير مهاجر در امر
جهاد:
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ... وَ جاهَدُوا ... وَ لَمْ يُهاجِرُوا ما لَكُمْ مِنْ وَلايَتِهِمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ حَتَّى يُهاجِرُوا ...؛
آنها كه ايمان آوردند ... و در
راه خدا جهاد كردند... و مهاجرت نكردند هيچگونه ولايت (و تعهد و مسئوليت) در برابر آنها نداريد تا هجرت كنند ....»
«وَلايت»- به فتح واو به معناى نصرت و يارى كردن است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۱۳۶، برگرفته از مقاله «امداد مجاهدان».
