امامت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از عناوین و موضوعات مطرح شده در
آیات قرآن
، «امامت» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنی امامت
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنی امامت
[
ویرایش
]
امامت در لغت به معناى پيشوايى و در اصطلاح، منصبى است الهى كه تمام شئون والا و فضايل را دربردارد؛ جز
نبوت
و آنچه لازمه آن است
[۱]
شوشتری، نورالله، احقاق الحق، ج۲، ص۳۰۰.
و در اينجا معناى اصطلاحى آن مورد نظر است و آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههاى «امام»، «ائمّه»، «مُلك» و بعضى از جملات بنا بر
شأن نزول
استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
[
ویرایش
]
استمرار امامت (قرآن)
،
امامان معصوم (قرآن)
،
امامت آل ابراهیم (قرآن)
،
امامت آل محمد (قرآن)
،
امامت ابراهیم (قرآن)
،
امامت اسحاق (قرآن)
،
امامت انبیاء (قرآن)
،
امامت در بنیاسرائیل (قرآن)
،
امامت در نسل ابراهیم (قرآن)
،
امامت علی (قرآن)
،
امامت مستضعفان (قرآن)
،
امامت موسی (قرآن)
،
امامت و نبوت (قرآن)
،
امامت هارون (قرآن)
،
امامت یعقوب (قرآن)
،
درخواست امامت (قرآن)
،
شرایط امامت (قرآن)
،
منشأ امامت (قرآن)
،
منصب امامت (قرآن)
،
وعده امامت (قرآن)
،
وظایف امامت (قرآن)
،
امام حسن (قرآن)
،
امام حسین (قرآن)
،
امام علی (قرآن)
،
امام مهدی (قرآن)
.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
شوشتری، نورالله، احقاق الحق، ج۲، ص۳۰۰.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۱۸، برگرفته از مقاله «امامت».
ردههای این صفحه :
امامت
|
موضوعات قرآنی
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری