• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اماره حکمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اماره حکمی، طریق ظنّی معتبرِ حکایت کننده از حکم شرعی است.



اماره حکمی، مقابل اماره موضوعی است و به اماره‌ای گفته می‌شود که طریق به حکم شرعی و حکایت کننده از آن می‌باشد، مانند: خبر عادل و خبر ثقه. به بیان دیگر، وقتی حکم واقعی و قانون الهی برای مکلف مجهول باشد و آن گاه اماره‌ای برای تعیین آن از سوی شارع وضع شود، به آن اماره حکمی می‌گویند؛

۱.۱ - مثال

برای مثال، مکلف نمی‌داند اگر مبیع قبل از قبض تلف گردد ضمان آن به عهده بایع است یا مشتری، و پس از جستوجو در روایات، به خبر واحدی برخورد می‌کند که از سوی فرد عادلی نقل شده و در آن، معصوم علیه السّلام فرموده است: هر کالای فروخته شده‌ای که قبل از تحویل گرفتن تلف گردد، از مال فروشنده تلف شده است.
[۱] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۱۱۷.
[۲] تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص۱۴۹.



۱. فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۱۱۷.
۲. تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص۱۴۹.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۴۲، برگرفته از مقاله «اماره حکمی».    

رده‌های این صفحه : امارات




جعبه ابزار