ام شریک الدوسیه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
براساس روایتی از
امام سجاد مقصود از «امراة مؤمنة» در آیه ۵۰
احزاب‌ام شریک است که خویشتن را به
پیامبر بخشید.
ام شریک، بنت
جابر بن حکیم دوسی از قبیله
ازد است.
براساس روایتی از
امام سجاد -علیه السلام - مقصود از «امراة مؤمنة» در
آیه ۵۰
احزاب‌ام شریک است که خویشتن را به
پیامبر بخشید تا حضرت در صورت تمایل، وی را به همسری خود درآورد.
و در
کافی با ذکر سند، از
محمد بن قیس، از
ابی جعفر -علیه السلام- روایت کرده که فرمود: زنی از
انصار نزد
رسول خدا - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم - آمد، و عرضه داشت : یا رسول خدا - الله علیه و آله و سلم - هر چند رسم نیست که
زن به خواستگاری
شوهر رود، ولی من از آن جایی که زنی رسیده هستم، و سالها است که
شوهر ندارم، و فرزند دار نشده ام، آیا شما میل داری مرا بگیری؟ اگر حاجتی به من داشته باشی، من خود را به تو می‌بخشم، در صورتی که قبول کنی، و رسول خدا - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم - روی خوش به او نشان داد، و دعای خیر کرد.
آن گاه فرمود: ای خواهر
انصار ،
خدا از ناحیه
رسول خود به همه شما جزای خیر دهد، مردان شما مرا یاری کردند، و زنانشان به من رغبت نمودند،
حفصه (
دختر عمر و
همسر آن جناب) به آن
زن گفت : چقدر حیای تو کم است، و چقدر پر رو وبی اختیاری در مقابل مردان، رسول خدا - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم - فرمود: ای حفصه دست از او بردار که او از تو بهتر است، برای اینکه او به رسول خدا - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم - رغبت کرده، و تو او را سرزنش می‌کنی، و از او عیب می‌گیری آن گاه به آن زن فرمود: برگرد،
خدا رحمتت کند، برگرد که خدا
بهشتش را بر تو
واجب کرد، به همین جهت که در من رغبت کردی و دوستدار من شدی، و مرا خوشحال ساختی، به زودی خبر من به تو خواهد رسید (ان شاء الله) دنبال این ماجرا بود که
آیه (و امراه مومنه ان وهبت نفسها للنبی ان اراد النبی ان یستنکحها خالصه لک من دون المؤ منین) نازل شد، آن گاه امام فرمود:
خدا با این پیامش این عمل را که زنی خود را به پیامبر
هبه کند برای آن جناب
حلال کرد، ولی برای غیر او حلال نکرد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۷۳، برگرفته از مقاله «ام شریک الدوسیه».
