الفجر المقدس المهدی (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«الفجر المقدس المهدی علیه‌السّلام ارهاصات الیوم الموعود و احداث سنة الظهور»، اثر مجتبی السادة، نیمه دوم سالی که آخرین سال غیبت
امام زمان است و به
ظهور وی ختم می‌شود را به تصویر کشیده است.
انگیزه مؤلف این بوده تا با توجه به بی خبری بسیاری از مردم از
نشانه‌های ظهور، تا آنجا که می‌شود، پرده ابهام را از این مسئله زدوده و به شکل جدیدی، این مطلب را طرح کند؛ به طوری که هر فردی بتواند با پی گیری جریان‌ها، حسب
تاریخ وقوع آن‌ها، چشم انتظار آمدن
حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و دیگر حوادث و وقایع مرتبط با آن باشد.
مقدمه مؤلف در توضیحاتی پیرامون کتاب، آغازگر مباحث بوده و مطالب، در چهار فصل و هر فصل در چندین قسم، به صورت بیان
روایات مربوط به ظهور و بررسی نشانه‌های آن ارائه شده است.
مؤلف با اشاره به غیبت
امام علیه‌السّلام به بیان دسته‌ای از
علائم ظهور می‌پردازد که از نظر تاریخی تحقق یافته است، سپس علائمی را که نزدیک به ظهور امام تحقق خواهند یافت، برمی شمارد؛
سفیانی،
یمانی،
جنگ در
کوفه و
بغداد و
قتل نفس زکیه از جمله این علایم می‌باشند؛ تا اینکه در یک روز
عاشوراء،
فجر صادق امامت از
مکه طلوع خواهد نمود و جهان را به نور خود روشن خواهد ساخت.
نویسنده در پایان، پس از بیان چگونگی شکل گیری دولت امام مهدی علیه‌السّلام ، به توجیه احادیث مربوط به ظهور امام زمان با توجه به «
بداء» می‌پردازد.
مؤلف به آن دسته از علائمی که
زمان خاصی را برای ظهور مشخص نمی‌کنند، نپرداخته است و برخی از مطالبی را که لازم بوده پیش از ورود به بحث، راجع به ماه‌های سال قبل از ظهور مطرح شوند، در فصل اول آورده است.
برای استخراج مجموعه این رویدادهای پی درپی، به آن دسته از احادیثی تمسک شده که به
تاریخ خاصی اعم از
روز،
ماه یا
سال اشاره داشته‌اند و تقریبا همه علائم حتمیه، در این محدوده گنجانده شده است.
نویسنده معتقد است مسئله امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف امری است دینی که ریشه در
قرآن و
حدیث دارد و با نقل آیاتی از قرآن، به تطبیق آن بر امام عصر علیه‌السّلام پرداخته و احادیثی از
ائمه علیه‌السّلام را در تایید آن‌ها نقل کرده است.
در فصل اول، مؤلف با اشاره به اینکه غیبت حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف به دو بخش صغری و کبری تقسیم شده تا مردم با مفهوم غیبت علاوه بر آشنایی، انس بگیرند، در مورد ظهور نیز چنین مطلبی را صادق دانسته و با استفاده از روایات، عصر ظهور را به دو بخش اصغر و اکبر (فجر مقدس) تقسیم کرده است.
در عصر ظهور اصغر، هرچند مردم توفیق زیارت حضرتش را پیدا نمی‌کنند، لیکن حوادثی را مشاهده خواهند کرد که مقدمات ظهور اکبر به شمار آمده و مردم را برای زندگی در آن زمان آماده می‌کنند؛ حوادثی از قبیل: بالا رفتن سطح فهم عمومی و پیشرفت دانش و فناوری، دلبسته شدن مردم به امام عصر عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف ، ازدیاد یاد حضرت و نیز صحبت‌های عمومی در
جهان در مورد تشکیل
حکومت جهانی واحد.
شگفتی‌های دوران پیش از ظهور مانند سردرگمی و تزلزل در افکار و عقاید، ناشکیبایی ناشی از سختی، پدید آمدن فتنه‌ها و جنگ و کشتار بسیار... و همچنین پیشگویی‌های محقق شده در طول تاریخ، از جمله انحراف و فساد بنی عباس، اختلاف اهل مشرق و مغرب، انحراف جامعه اسلامی، شورش صاحب الزنج و ظهور
علم در شهر
قم، از دیگر مباحث این فصل است.
نویسنده در فصل دوم، در پی توصیف دوران ظهور و بیان نشانه‌های سال ظهور بوده و احادیثی که ایام نزدیک به ظهور را ترسیم و محدوده آن عصر را مشخص می‌کنند، به چهار دسته زیر تقسیم کرده است:
۱. روایاتی که به بیان ویژگی‌های کلی و عمومی ظهور پرداخته‌اند؛
۲. احادیثی که به بررسی سال‌های ظهور می‌پردازند و حوادث، اتفاقات و نشانه‌های بیشتری را بیان می‌کنند؛
۳. روایاتی که به طور دقیق، حوادثی را بیان می‌کنند؛ خصوصا در نیمه دوم سال که از شورش
سفیانی در رجب شروع می‌شود و با ندای آسمانی و
شهادت نفس زکیه ادامه یافته و به ظهور ختم می‌شوند؛
۴. احادیثی که به نشانه‌های برپایی قیامت، از جمله خارج شدن جنبنده‌ای از
زمین که با مردم صبحت می‌کند، طلوع
خورشید از مغرب و آتشی که از عمق زمین خارج شده و مردم را به سوی محشر و قیامت سوق می‌دهد اشاره دارند.
فصل سوم، تقویم حوادث سال ظهور بوده و حوادث شش ماهه آخر دوران غیبت که از ماه
رجب آغاز و تا ماه
محرم ادامه پیدا می‌کند را در هشت قسم زیر، بررسی کرده است:
۱. علامات قبل از ظهور و علامات مخصوص سال ظهور.
۲. حوادث ماه رجب که عبارتند از: بارش بارانی فراوان، شورش سفیانی و قیام یمانی (که نویسنده آن‌ها را از علائم حتمی دانسته است)، قیام سید خراسانی، نمایان شدن بدنی در قرص خورشید، نداهای سه گانه، رکود الشمس و...
۳. حوادث ماه
شعبان: از جمله اینکه در این ماه، خوف و ترس فراوانی در میان دول اسلامی به وجود خواهد آمد.
۴. اتفاقات ماه
رمضان که از جمله آن‌ها می‌توان به:
کسوف خورشید و
خسوف ماه به طور غیر عادی، شنیده شدن
صیحه آسمانی (که از علائم حتمی می‌باشد) و پیوستن گروهی از قبیله
بنی کلب به سفیانی اشاره کرد.
۵. حوادث ماه
شوال که مهم‌ترین آن‌ها معرکه قرقیسا می‌باشد.
۶. وقایع ماه
ذی القعده از جمله اینکه در این ماه، مردم به خاطر وقوع
جنگ و قحطی، تلاش زیادی برای یافتن غذا برای خود و خانواده خواهند کرد.
۷. حوادث ذی الحجه مانند: کشتار سفیانی در
کوفه و
نجف، وقوع اتفاقاتی در
منا و قتل
نفس زکیه.
۸. حوادث ماه محرم از جمله: کشتار اول سفیانی در
عراق، روز
ظهور،
بیعت و یاری رساندن به آن حضرت، شنیده شدن ندای آسمانی، فرورفتن سپاهیان سفیانی در
بیابان و...
در آخرین فصل، مطالبی تحت عنوان مباحث تکمیلی مطرح شده است؛ مطالبی پیرامون شرایط ظهور، از جمله ایدئولوژی کامل، رهبر مقتدر، یاوران جان برکف، بالا رفتن سطح رشد و فهم عمومی، آمادگی کشورهای مختلف، یاس و ناامیدی جهانیان، مقایسه‌ای میان نشانه‌ها و شرایط ظهور، بدا و نشانه‌های ظهور، لوح محفوظ و لوح محو و اثبات
خداوند، رابطه میان بدا و ظهور
حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف، نشانه‌های مشروط و غیر حتمی ظهور،
علائم ظهور و امور حتمی، تعیین زمان ظهور و...
نویسنده در این فصل، بعد از مقایسه میان نشانه‌ها و شرایط ظهور، این مسئله را بررسی کرده است که آیا حتما همه حوادث بیان شده، آن گونه که در روایات آمده است، واقع خواهد شده یا اینکه با وجود مسئله‌ای به نام «بدا» احتمال تغییر در آن‌ها وجود دارد؟
در پایان کتاب، مطلبی پیرامون تعیین
زمان ظهور، مطرح شده است. بسیاری از روایات، از توقیت یا تعیین محدوده زمانی برای ظهور حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف، به شدت
نهی کرده و
شیعیان را امر کرده‌اند که هر که را چنین کرد، تکذیب کنند. نویسنده معتقد است نهی از تعیین وقت، شامل علایم حتمی ظهور نمی‌شود؛ چرا که خود
معصومین علیه‌السّلام، در این موارد، به فاصله زمانی میان حدوث آن نشانه حتمی و ظهور حضرت، اشاره کرده‌اند که مثلا از ابتدای شورش سفیانی تا قیام حضرت، بیش از نه ماه طول نخواهد کشید یا مثلا، پانزده روز پس از
شهادت نفس زکیه، حضرت در
مکه ظهور می‌کنند.
مؤلف با مطالعه و تحقیق در منابع و تفحص در روایات، موفق به ارائه اثری شده است که در آن، وقایع و حوادث شش ماه پایانی آخرین سال ظهور حضرت موعود عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف، به خوبی قابل بررسی و مطالعه است.
این اثر، هرگز ناظر بر تعیین وقت معینی برای ظهور نیست، اما خواننده را متذکر حوادث مهم و جدی آخرین سالی می‌کند که امید می‌رود واقعه شریف ظهور در آن اتفاق افتد و می‌توان آن را به لحاظ صورت و استناد، در زمره آثار بی نظیر یا کم نظیر در
جهان اسلام به شمار آورد.
فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده و نیز فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است. پاورقی‌ها بیشتر به ذکر منابع و توضیح برخی کلمات و عبارات متن پرداخته است.
نرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
