منقول شرعی

منقول شرعی، لفظ نقل شده به معنای دیگر توسط شرع می باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف
۱.۱ - مثال
۲ - پانویس
۳ - منبع

۱ - تعریف

اگر لفظی در شرع به قصد وضع ، از معنای اولی خود نقل داده شود و در معنای دوم استعمال گردد، آن را منقول شرعی یا حقیقت شرعی می‌گویند،

۱.۱ - مثال

مانند: لفظ « صلاة » که معنای اولی آن « دعا » است، اما در شرع، از معنای اولی نقل و در امری مرکب از افعال و اذکار مخصوص تکبیرة الاحرام ، قرائت ، رکوع ، قیام سجود و... استعمال شده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۴.
۲.	↑ المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۲۹.
۳.	↑ الوافیة فی اصول الفقه، فاضل تونی، عبدالله بن محمد، ص۶۰.
۴.	↑ معالم الدین و ملاذ المجتهدین، صاحب معالم، حسن بن زین الدین، ص۳۴.
۵.	↑ معارج الاصول، محقق حلی، جعفر بن حسن، ص۵۱.
۶.	↑ مبادی الوصول الی علم الاصول، علامه حلی، حسن بن یوسف، ص (۶۳-۶۲).

۳ - منبع