الفاظ ذم

الفاظ ذم، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و الفاظی است که موجب ساقط‌شدن خبر از حجیت می‌گردد به صورتی که اگر توثیقی باشد معارض او خواهد بود.

- ذم اعم از جرح در عدالت است و الفاظ ذم نیز متفاوت هستند:
- برخی از الفاظ مانند لیس بعادل، لیس بصادق، لیس بمرضی و لیس بمشکور دلالت بر نفی مدح دارد و نفی مدح، ذم محسوب می‌شود؛
- برخی، نص در جرح است مانند لیس بثقه و لیس بمامون؛
- برخی دال بر فساد اعتقاد است مانند: فاسد المذهب، فاسد العقیده، غال و ناصب؛
- برخی دال بر ذم اکید است مانند ملعون، خبیث و رجس؛
- برخی دال بر عدم اعتبار راوی و ذم وی است مانند: متهم، متعصب، ساقط، متروک، لیس بشیء، لا شیء، لایعتد به، و لایعتنی به.

از الفاظ ذم به الفاظ توهین، الفاظ طعن، امارات قولی ذم و الفاظ قدح تعبیر می‌شود.

۱.	↑ فضلی، عبدالهادی، اصول الحدیث، ص۱۲۰.
۲.	↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۴۹.
۳.	↑ میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۶۰.
۴.	↑ عبدالوهاب، عبداللطیف، المعتصرمن مصطلحات اهل الاثر، ص۵۸.
۵.	↑ خاقانی، علی، رجال الخاقانی، ص۹۳.
۶.	↑ علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۰.
۷.	↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۲۰۳.
۸.	↑ مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۳۷.
۹.	↑ مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ۲۹۳-۲۹۴.
۱۰.	↑ مشکینی، ابوالحسن، وجیزة فی علم الرجال، ص۷۳.