• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أُفُق (به ضم الف و فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ناحیه و طرف است. جمع این واژه، آفاق به معنای اطراف و نواحی است.



أُفُق به معنای ناحیه و طرف است.


(وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبينِ) یعنی: «او را در ناحیه روشن دید.» جمع آن آفاق است یعنی اطراف و نواحی‌.
(سَنُريهِمْ آياتِنا فی الْآفاقِ وَ فی أَنفُسِهِمْ) «آیات خود را در اطراف آسمان‌ها و زمین و در وجودشان، به آنها حتما می‌نمایانیم.»


در نهج البلاغه خطبه ۹۱ هست: «وَ إِنَّ الاْفاقَ قَدْ أَغامَتْ» «اطراف ابر آلوده شده است.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۸۹    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۳۵.    
۴. تکویر/سوره۸۱، آیه۲۳.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۵۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۷-۶۷۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳۹.    
۹. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۳۵.    
۱۰. فصلت/سوره۴۱، آیه۵۳.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۰۴.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۱۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۸۶.    
۱۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۹، خطبه۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «افق»، ج۱، ص۸۹.    






جعبه ابزار