افشای اهل عقبه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند، آشکارکننده تصمیم
اهل عقبه مبنی بر
ترور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بود.
یحلفون بالله ما قالوا ولقد قالوا کلمة الکفر و کفروا بعد اسلـمهم وهموا بما لم ینالوا وما نقموا الا ان اغنــهم الله ورسوله من فضله...(به
خدا سوگند مي‌خورند كه (سخنان زننده در غياب پيامبر) نگفته‌اند، در حالي كه قطعا سخنان كفر آميز گفته‌اند، و پس از اسلام
کافر شده‌اند، و تصميم (به كار خطرناكي) گرفتند كه به آن نرسيدند، آنها فقط از اين انتقام مي‌گيرند كه
خداوند و رسولش آنان را به
فضل (و كرم) خود بينياز ساختند! (با اين حال) اگر
توبه كنند براي آنها بهتر است، و اگر روي گردانند خداوند آنها را در
دنیا و
آخرت به مجازات دردناكي
کیفر خواهد داد و در سراسر روي
زمین نه ولي و حامي دارند و نهياوري!
در شان نزول آیه آمده است: گروهی از بدخواهان پیامبر
اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که به
اهل عقبه موسومند، تصمیم گرفتند که هنگام بازگشت
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و
مسلمانان از
غزوه تبوک،
شتر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را برانند و او را
ترور کنند.
درباره شاءن نزول این
آیه روایات مختلفى نقل شده که هم آنها نشانمى دهد بعضى از
منافقان، مطالب زننده اى درباره
اسلام و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) گفته بودند و پس از فاش شدن اسرارشان
سوگند دروغ یاد کردند که چیزى نگفته اند و همچنین توطئه اى بر ضد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) چیده بودند که خنثى گردید.
از جمله اینکه از منافقان بنام
جلاس در ایام غزوه تبوک پس از شنیدن بعضى از خطبه هاى پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) شدیدا آن را انکار کرد و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) را
تکذیب نمود، و پس از بازگشت به
مدینه شخصى بنام
عامر بن قیس که این جریان را شنیده بود، خدمت پیامبر آمد و سخنان جلاس را بازگو کرد ولى هنگامى که خود او نزد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) آمد موضوع را انکار نمود، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) به هر دو دستور داد در
مسجد در کنار منبر سوگند یاد کنند که دروغ نمى گویند هر دو سوگند یاد کردند، ولى عامر عرض کرد: خداوندا! آیه اى بر پیامبرت نازل کن و آن کس که راستگو است معرفى فرما! پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و
مومنان آمین گفتند.
جبریل نازل شد و آیه فوق را به پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم )
ابلاغ کرد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۱۲، برگرفته از مقاله «افشای اهل عقبه».
