• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افخ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)

افخ از مفردات نهج البلاغه، به معنای قسمتی نرم از سر طفل است.


افخ: یافوخ، قسمت نرم سر طفل است که وقت دست زدن، نرمی آن احساس می‌شود. جمع آن «یآفیخ» است و در لغت آمده: «الیافوخ: الموضع الذی یتحرک من راس الطفل.»
[۱] ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۵، بیروت، دار صادر، چ سوم، ۱۴۱۴.    


امام علی (صلوات‌اللّه‌علیه) در تعریف یارانش در صفّین فرموده: «و انتم لهامیم العرب و یآفیخ الشرف؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه۱۰۷.    
شما بزرگان و شرفاء عرب و قله‌های شرف هستید.»
«لهمیم» بکسر اوّل مقدّم و شریف، جمع آن «لهامیم» است.
[۳] أزهری، محمد بن أحمد، تهذیب اللغة، ج۶، ص۱۶۹، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا    .
این لفظ فقط یک بار در کلام امام (علیه‌السّلام) آمده است.

۱. ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۵، بیروت، دار صادر، چ سوم، ۱۴۱۴.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه۱۰۷.    
۳. ↑ أزهری، محمد بن أحمد، تهذیب اللغة، ج۶، ص۱۶۹، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا    .


• قرشی بنابی، علی‌اکبر،مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «افخ»، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار