اعراض از باطل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به
اعراض از باطل امر شده است.
دستور
خداوند به اجتناب
از باطل:
«... وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ؛
... و
از سخن باطل بپرهیزید!»
اعراض كريمانه
از رفتار و گفتار باطل، نشانه بندگان خالص خدا:
«وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ ... • وَإِذَا مَرُّوا
بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا؛
بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که ... و هنگامی که با
لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه
از آن می‌گذرند.»
آثار
اعراض از باطل عبارتند
از:
ستايش خداوند
از مؤمنان
اهل کتاب، به سبب
اعراض آنها
از رفتار و گفتار باطل:
«الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ يُؤْمِنُونَ؛
کسانی که قبلاً
کتاب آسمانی به آنان داده‌ایم به آن (
قرآن)
ایمان می‌آورند!»
اعراض از گفتار و رفتار باطل،
از عوامل
رستگاری مؤمنان:
«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ • وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ
اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ؛
مؤمنان رستگار شدند؛ آنها که در نمازشان
خشوع دارند؛ و آنها که
از لغو و بیهودگی روی‌گردانند.»
پاداش
اعراض از باطل عبارت است
از:
رويگردانى بزرگوارانه
از گفتار باطل،
از عوامل بهره‌مندى
از تحیّت و سلام
ملائکه در
بهشت:
«وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا
بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا • أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا؛
و کسانی که
شهادت به باطل نمی‌دهند (و در مجالس باطل شرکت نمی‌کنند)؛ و هنگامی که با
لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه
از آن می‌گذرند. (آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان
پاداش داده می‌شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه‌رو می‌شوند.»
اعراض كريمانه
از گفتار باطل،
از موجبات
جاودانگی در بهشت:
۱. «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ • وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ
اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ • أُوْلَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ • الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ؛
مؤمنان
رستگار شدند. و آنها که
از لغو و بیهودگی روی‌گردانند. (آری،) آنها وارثانند! (وارثانی) که
بهشت برین را
ارث می‌برند، و جاودانه در آن خواهند ماند!»
۲. «وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا
بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا • أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ ... • خَالِدِينَ فِيهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا؛
و کسانی که
شهادت به باطل نمی‌دهند (و در مجالس باطل شرکت نمی‌کنند)؛ و هنگامی که با
لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه
از آن می‌گذرند. (آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت به آنان پاداش داده می‌شود... در حالی که جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محلّ اقامت خوبی!»
اعراض كريمانه
از رفتار و گفتار باطل،
از اسباب برخوردارى
از درجات عالى بهشت:
«وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا
بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا • أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ ...؛
و کسانی که شهادت به باطل نمی‌دهند (و در مجالس باطل شرکت نمی‌کنند)؛ و هنگامی که با
لغو و بیهودگی برخورد کنند، بزرگوارانه
از آن می‌گذرند. (آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت به آنان پاداش داده می‌شود....»
مقصود
از «الغرفة...» مقام عالی در بهشت است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۹۴، برگرفته از مقاله «اعراض از باطل».
