اعتدال دین مسیح (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دین مسیح علیه‌السّلام، آیینی
معتدل و میانه است.
آیین عیسی علیه‌السّلام ، آیینی
معتدل و میانه:
۱. «قل یا اهل الکتاب هل تنقمون منا الا ان آمنا باللـه وما انزل الینا وما انزل من قبل وان اکثر کم فاسقون: بگو: «ای
اهل کتاب ! آیا به ما خرده می‌گیرید؟ (مگر ما چه کرده‌ایم) جز اینکه به
خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده،
ایمان آورده‌ایم. و این، بخاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده‌اید.» »
۲. «قل هل انبئکم بشر من ذلک مثوبة عند اللـه من لعنه اللـه وغضب علیه وجعل منهم القر دة والخنازیر وعبد الطاغوت اولـئک شر مکانا واضل عن سواء السبیل: بگو: «آیا شما را از کسانی که موقعیت و پاداششان نزد خدا بدتر از این است، با خبر کنم؟ کسانی که خداوند آنها را از
رحمت خود دور ساخته، و مورد
خشم قرار داده، (و مسخ کرده،) و از آنها،
میمونها و
خوکهایی قرار داده، و
پرستش بت کرده‌اند؛ موقعیت و محل آنها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراهترند.» »
در شان نزول این آیه در تفسیر نمونه چنین آمده است: از
عبد الله بن عباس نقل شده که جمعى از
یهود نزد
پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) آمدند و درخواست کردند: عقائد خود را براى آنها شرح دهد، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) گفت : من به خداى بزرگ و یگانه
ایمان دارم و آنچه بر
ابراهیم و
اسماعیل و
اسحاق و
یعقوب و
موسی و
عیسی و همه پیامبران الهى نازل شده حق مى دانم،میان آنها جدائى نمى افکنم ، آنها گفتند: ما عیسى را نمى شناسیم و به پیامبرى نمى پذیریم ، سپس افزودند: ما هیچ آئینى را بدتر از آئین شما سراغ نداریم !
آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
۳. «قل یا اهل الکتاب لا تغلوا فی دینکم غیر الحق ولا تتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل واضلوا کثیر ا وضلوا عن سواء السبیل: بگو: «ای اهل کتاب! در دین خود،
غلو (و زیاده روی) نکنید! و غیر از حق نگویید! و از هوسهای جمعیتی که پیشتر گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند، پیروی ننمایید! » »
«سواء» به معنای وسط آمده و «سواء السبیل» از باب اضافه صفت به موصوف و به معنای راه مستقیم و معتدل است.
این
آیه در حقیقت اشاره به چیزى است که در
تاریخ مسیحیت منعکس شده است که مساله
تثلیث و
غلو درباره مسیح (علیه السلام ) در قرون نخستین مسیحیت در میان آنها وجود نداشت بلکه هنگامى که
بت پرستان هندی و مانند آنها به آئین مسیح (علیه السلام ) پیوستند، چیزى از بقایاى آئین سابق را که تثلیث و
شرک بود به مسیحیت افزودند و لذا میبینیم که ثالوث هندى (ایمان به خدایان سه گانه برهما، فیشنو، سیفا) از نظر تاریخى قبل از تثلیث مسیحیت بوده است و در حقیقت این انعکاسى از آن است ، در آیه ۳۰
سوره توبه نیز پس از ذکر
غلو یهود و
نصاری درباره
عزیر و
مسیح (علیه السلام ) مى خوانیم یضاهئون قول الذین کفروا من قبل : (گفتار آنها شبیه سخنان
کافران پیشین است .)
در این عبارت دو بار جمله ضلوا درباره کفارى که
اهل کتاب،
غلو را از آنها اقتباس کردند تکرار شده است ، این تکرار ممکن است به خاطر
تاکید بوده باشد و یا به خاطر اینکه آنها قبلا گمراه بودند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۵۱، برگرفته از مقاله «اعتدال دین مسیح».
