اعتدال دین خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن کریم، امر
هدایت انسان را به عنوان
فریضه ای بر خود
لازم شمرده است.
التزام خداوند به بیان
صراط مستقیم و راه میانه: «وعلی اللـه قصد السبیل ومنها جائر ولو شاء لهداکم اجمعین: و بر خداست که راه راست را (به بندگان) نشان دهد؛ اما بعضی از راه‌ها بیراهه است! و اگر خدا بخواهد، همه شما را (به اجبار) هدایت می‌کند (؛ ولی اجبار سودی ندارد). »
(
قصد) به معنى صاف بودن راه است ، و بنابراین قصد السبیل به معنى راه راست مى باشد راهى که انحراف و
ضلالت در آن وجود ندارد. در اینکه این راه راست اشاره به جنبه
تکوینی یا
تشریعی مى کند، مفسران تفسیرهاى مختلفى دارند، ولى هیچ مانعى ندارد که هر دو جنبه را شامل شود.
خداوند در
آیه فوق این امر را به عنوان
فریضه ای بر خود لازم شمرده و با کلمه على الله (بر خدا لازم است ) از آن یاد کرده است که همانند آنرا در آیات دیگر قرآن نیز مى خوانیم ان علینا للهدى :(بر ما است که
انسان را
هدایت کنیم )
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرماید: مقصود از عبارت (و على الله قصد السبیل)این است که
فضل و
کرم خدا باعث شد که از میان دو راهى که او خودش درست کرده حق را بیان کند و راه باطل و جائر را بیان نکند و گر نه در اصل هر دو راه مجعول از جانب خداى تعالى مى باشد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ۵۱، برگرفته از مقاله «اعتدال دین خدا».
