اظهار (علوم قرآنی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اظهار به اخراج هر حرفی از مخرج
خاص آن بدون اخفا اطلاق می‌شود.
«اظهار» در لغت به معنای بیان و آشکارکردن، و در اصطلاح
علم تجوید عبارت است از اخراج هر حرفی از مخرجش، بدون رعایت
غنه (بدون اخفا)، یا اعطای حق
حروف و اخراج آن‌ها از مخرج خاص شان.
برای مثال، اظهار نون ساکن یا
تنوین - در صورتی که قبل از
حروف حلقی (ها، عین، حا، همزه، خا) قرار بگیرند- بدین صورت است که باید آشکارا تلفظ بشوند؛ یعنی
زبان کاملا به محل حرف نون می‌چسبد، و این حرف، خود را ظاهر می‌سازد؛ مانند: «ینهون»، «من خسفنا» و «اجر عظیم».
«اظهار» را از
احکام میم ساکن نیز دانسته‌اند؛ به این صورت که اگر میم ساکن پیش از همه
حروف الفبا به جز «میم» و «با» قرار گیرد، اظهار می‌شود.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «اظهار».
