اطلاق جمع بر مفرد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق
جمع بر مفرد به ذکر صیغه جمع و
اراده مفرد اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.
به کارگیری صیغه‌ای به جای صیغه دیگر، مانند اطلاق جمع بر مفرد، یکی از گونه‌های
مجاز لغوی است؛
۱. (واذ قتلتم نفسا...) ؛ "و چون شخصی را کشتید".
در این
آیه ، با این که قاتل یک نفر است «قتل» را به جمع
نسبت داده است.
۲. (... قال رب ارجعون)؛ "می‌گوید پروردگارا مرا بازگردانید".
در این آیه، «ارجعون» به صورت جمع آمده و بر
مفرد اطلاق شده است.
مثال‌های فوق برای اطلاق جمع بر مفرد بر اساس نوشته
سیوطی و
زرکشی بیان شده است؛ ولی بنا بر تحقیق، این آیات
تفسیر دیگری نیز دارند.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته ازمقاله «اطلاق جمع بر مفرد».
