(ایلاف) مصدر است و به معنى الفت بخشیدن ، و (الفت) به معنى اجتماع تواءم با انسجام و انس و التیام است؛ منظورایجاد الفت میان قریش و سرزمین مقدس مکه ، و خانه کعبه است ، زیرا آنها و تمام اهل مکه به خاطر مرکزیت و امنیت این سرزمین در آنجا سکنى گزیده بودند، بسیارى از مردمحجاز هر سال به آنجا مى آمدند، مراسم حج را بجا مى آوردند، و مبادلات اقتصادى و ادبى داشتند.
واژه (قریش) به طورى که بسیارى از مفسران و ارباب لغت گفته اند در اصل به معنى نوعى از حیوانات بزرگ دریائى است که هر حیوانى را به آسانى مى خورد! این عبارت از ابن عباس معروف است که وقتى از او سؤ ال کردند: چرا قریش را قریش مى نامند؟ در پاسخ چنین گفت : لدابة تکون فى البحر من اعظم دوابه یقال لها القریش ، لا تمر بشى ء من الغث و السمین الا اکلته !: این به خاطر آن است که در اصل نام حیوانى از بزرگترین حیوانات دریا است که به هیچ حیوان لاغر و چاقى نمى گذرد مگر اینکه آن را مى بلعد!
