اطعام به اسیر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این آیه
خداوند اطعامکنندگان به
اسیر را مدح کرده، در آیات بعد به آنان پاداش نیک و حفظ از عذاب
قیامت را وعده داده است: «فَوَقـهُمُ اللّهُ شَرَّ ذلِکَ الیَومِ و لَقـّهُم نَضرَةً وسُرورا».در
روایات نیز اطعام اسیران و احسان و نیکی به آنان سفارش شده است.
در قرآن اطعام به اسیر، از
صفات نیک
ابرار شمرده شده است آنجا که میفرماید: ان
الابرار... •
ویطعمون الطعام علی حبه... واسیرا.
درباره اطعام به اسیر، از سوی
اهل بیت علیهمالسّلام سفارش شده است و در
قرآن به آن اشاره شده است، مثل
آیات : ان
الابرار...
ویطعمون الطعام علی حبه... واسیرا. (در تفاسیر شیعه و سنی، روایاتی آمده است که آیات مذکور درباره اطعام حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین علیهمالسّلام نازل شده است.)
یکی از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است، استحباب اطعام به اسیر میباشد آنجا که میفرماید: ویطعمون الطعام علی حبه... واسیرا. و به پاس دوستى خدا، بينوا و
یتیم و اسير را خوراك مىدادند.
اطعام خالصانه به اسیر، سبب بهره مندی از انواع پاداشهای الهی میباشد. همانطور که در قرآن به آن اشاره شده است: ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا (و به پاس دوستی خدا بینوا و یتیم و اسیر را خوراک میدادند)
انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء ولا شکورا• ... (ما برای خشنودی خداست که به شما میخورانیم و
پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم)
وجزیهم بما صبروا جنة وحریرا• (و به پاس آنکه
صبر کردند
بهشت و پرنیان پاداششان داد)
متکـین فیها علی الارائک لایرون فیها شمسا ولا زمهریرا• (در آن بهشت بر تختهای خویش تکیه زنند در آنجا نه آفتابی بینند و نه سرمایی)
ودانیة علیهم ظـلــلها وذللت قطوفها تذلیلا• (و سایههای درختان به آنان نزدیک است و میوه هایش برای چیدن رام)
ویطاف علیهم بـانیة من فضة واکواب کانت قواریرا• (و ظروف سیمین و جامهای بلورین پیرامون آنان گردانده میشود)
قواریرا من فضة قدروها تقدیرا• (جامهایی از سیم که درست به اندازه و با کمال ظرافت آنها را از کار در آوردهاند)
ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا• (و در آنجا از جامی که آمیزه
زنجبیل دارد به آنان مینوشانند)
عینا فیها تسمی سلسبیلا• (از چشمهای در آنجا که سلسبیل نامیده میشود)
ویطوف علیهم ولدن مخلدون اذا رایتهم حسبتهم لؤلؤا منثورا• (و بر گرد آنان پسرانی جاودانی میگردند چون آنها را ببینی گویی که مرواریدهایی پراکندهاند)
واذا رایت ثم رایت نعیما وملکا کبیرا• (و چون بدانجا نگری سرزمینی از
نعمت و کشوری پهناور میبینی)
عــلیهم ثیاب سندس خضر واستبرق وحلوا اساور من فضة وسقـیهم ربهم شرابا طهورا• (
بهشتیان را جامه های ابریشمی سبز و دیبای ستبر در بر است و پیرایه آنان دستبندهای سیمین است و پروردگارشان باده ای پاک به آنان مینوشاند)
ان هـذا کان لکم جزاء وکان سعیکم مشکورا. (این پاداش برای شماست و کوشش شما مقبول افتاده است).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۸۰، برگرفته از مقاله «اطعام به اسیر».