اضلال کافران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از مصادیق
اضلال‌گران با توجه به
آیات قرآن،
کافران هستند.
تلاش و كوشش كافران، براى
گمراه کردن و بازداشتن مردم از راه خدا:
۱. «الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ كافِرُونَ؛
همان كسانى كه مردم را از راه خدا باز مى‌دارند، و با القاى شبهات مى‌خواهند آن را كج و معوج نشان دهند؛ و آنها سراى ديگر را انكار مى‌كنند.»
۲. «وَ إِلى مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ • وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ...؛
و به سوى
مدین، برادرشان
شعیب (را فرستاديم)؛ گفت: اى قوم من! خدا را بپرستيد، كه جز او معبودى براى شما نيست. دليل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده است؛ بنابراين، حقّ پيمانه و وزن را ادا كنيد؛ و از اموال مردم كم نگذاريد؛ و در روى زمين، بعد از آن‌كه در پرتو ايمان و دعوت
انبیا اصلاح شده است،
فساد نكنيد. اين براى شما بهتر است اگر باايمان هستيد. و بر سر هر راه ننشينيد تا كسانى را كه به خدا ايمان آورده‌اند تهديد كنيد و از راه خدا باز داريد، و بخواهيد با القاى شبهات، آن را كج و منحرف سازيد. و به خاطر بياوريد زمانى را كه اندك بوديد، و او شما را فزونى بخشيد....»
۳. «وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ؛
مانند كسانى نباشيد كه از روى سرمستى و غرور و خودنمايى در برابر مردم، از سرزمين خود به سوى ميدان بدر بيرون آمدند؛ و مردم را از راه خدا باز مى‌داشتند؛ و سرانجام شكست خوردند و خداوند به آنچه عمل مى‌كنند، احاطه و آگاهى دارد.» مراد، كافران
قریش هستند.
۴. «الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ؛
همانها كه مردم را از راه خدا باز مى‌دارند؛ و با القاى شبهات آن را كج و معوج نشان مى‌دهند؛ و به سراى آخرت كافرند.»
۵. «... وَ وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ • مِنْ عَذابٍ شَدِيدٍ الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَةِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً أُولئِكَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ؛
... واى بر كافران (از مجازات شديد الهى)! همان كسانى كه زندگى
دنیا را بر
آخرت ترجيح مى‌دهند؛ و مردم را از راه خدا باز مى‌دارند؛ و مى‌خواهند آن را منحرف سازند؛ آنها در
گمراهی دورى هستند.»
۶. «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ ...؛
كسانى كه كافر شدند، و مردم را از راه خدا بازداشتند، و همچنين از
مسجدالحرام....»
۷. «الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ؛
كسانى كه كافر شدند و مردم را از راه خدا باز داشتند، خداوند اعمالشان را نابود مى‌كند.»
۸. «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيُحْبِطُ أَعْمالَهُمْ؛
آنان كه كافر شدند و مردم را از راه خدا باز داشتند و بعد از روشن شدن هدايت براى آنان باز به مخالفت با پيامبر برخاستند، هرگز زيانى به خدا نمى‌رسانند و خداوند بزودى اعمالشان را نابود مى‌كند.»
۹. «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ؛
كسانى كه كافر شدند و مردم را از راه خدا بازداشتند سپس در حال كفر از دنيا رفتند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد.»
۱۰. «وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً • إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً؛
نوح گفت: پروردگارا! هيچ كس از كافران را بر روى
زمین باقى مگذار! چرا كه اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى‌كنند و جز نسلى
فاجر و كافر به دنيا نمى‌آورند.»
عوامل ضلالت (قرآن)، کفر.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۶۵، برگرفته از مقاله «مصادیق اضلال‌گران (کافران)».
