اصول متعارفه، مبادیی هستند که روشن و معلوم بوده و قبول آن واجب باشد مانند اینکه اگر از دو مقدار مساوی، یک مقدار کم شود، باقیمانده‌ها با هم مساوی‌اند. «صنف اول آنچه به هلیّت تنها وضع کنند و آن مبادی علم باشد، و آن را مقدمات موضوعه خوانند و خالی نبود از آنکه بنفس خود، بین بود یا نبود و اول از اولیات و مجربات و امثال آن باشد، و آن را اصول متعارفه، و القضایا الواجب قبولها خوانند و مبادی علم مطلق از این صنف بود».
