• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اشدّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اَشُدّ (به فتح همزه و ضم شین و دال مشدد) یکی از واژگان قرآن کریم به معنای استحکام نیروی جوانی و سنّ است. اشدّ جمع شدّ بوده و شدّ به معنی قوه می‌باشد.



اَشُدّ جمع شدّ است. مثل اضرّ جمع ضرّ و شدّ به معنی قوه است و مراد از اشدّ، استحکام نیروی جوانی و سنّ است. بعضی آنرا جمع شدّه دانسته‌اند، مثل نعمة و انعم، و بعضی از اهل بصره گفته‌اند: آن مفرد است. در جوامع الجامع فرموده: اشدّ حال اجتماع عقل و کمال خلق و نیرو و تمیز است، آن از الفاظ جمع است که واحد ندارد. در الصحاح و اقرب آنرا از هیجده سالگی تا سی سالگی گفته است.


منظور از بلوغ اشدّ، رسیدن بر شد و تعقّل و استحکام جوانی است‌. (وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ اِلَّا بِالَّتِی هِیَ اَحْسَنُ حَتَّی یَبْلُغَ‌ اَشُدَّهُ‌) در آیه دیگر بجای اشدّ کلمه «رشد» آمده‌ است. (وَ ابْتَلُوا الْیَتامی‌ حَتَّی اِذا بَلَغُوا النِّکاحَ فَاِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ‌ رُشْداً فَادْفَعُوا اِلَیْهِمْ اَمْوالَهُمْ..)
در آیه اول دفع مال یتیم مشروط است به بلوغ اشدّ و در دوم به احساس رشد، از این روشن می‌شود که هر دو به یک معنی است. این کلمه هفت بار در قرآن مجید آمده و همه توام با فعل بلوغ است و حکایت دارند اشدّ مرحله‌ای از عمر آدمی است که شخص به آن می‌رسد.
(وَ اِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ) بعضی شدید را بخیل معنی کرده‌اند، یعنی انسان چون مال را دوست می‌دارد بخیل است. راغب‌ گوید: شدید ممکن است به معنی مفعول باشد یعنی انسان به دوستی مال بسته شده است و ممکن است به معنی فاعل باشد، گویا کیسه خود را برای دوستی مال بسته است.
مخفی نماند بهتر است آنرا به معنی مفعول بگیریم، یعنی انسان طبیعتا به دوستی مال بسته شده است، مثل‌ (زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِینَ وَ الْقَناطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ..) یعنی «الانسان معقود لحب الخیر».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۰و۱۱.    
۲. طبرسی، مجمع البیان، ج۴، ص۵۹۲.    
۳. طبرسی، جوامع الجامع، ج۲، ص۵۴۸.    
۴. جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۲، ص۴۹۳.    
۵. اسراء/سوره۱۷، آیه۳۴.    
۶. نساء/سوره۴، آیه۶.    
۷. عادیات/سوره۱۰۰، آیه۸.    
۸. آل عمران/سوره۳، آیه۱۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اشُدّ»، ج۴، ص۱۰و۱۱.    






جعبه ابزار