اسیران بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسارت از أسْر، به معناى محكم بستن چيزى با بند، راندن، دستگير شدن، دستگيرى و بردگى مى‌باشد که
در قرآن در مورد اسیران
بنی اسرائیل صحبت شده است.
اسارت گروهی از
یهود بنی اسرائیل، به دست
دشمنان آنان انجام گرفته است که
در قرآن می فرماید:
واذ اخذنا
میثـق بنی اسرءیل... • ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم...و چون از فرزندان
اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به
پدر و
مادر و خویشان و
یتیمان و
مستمندان احسان کنید و با مردم(به زبان) خوش سخن بگویید و
نماز را به پا دارید و
زکات را بدهید آنگاه جز اندکی از شما(همگی) به حالت اعراض روی برتافتید•(ولی) باز همین شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌رانید و به
گناه و تجاوز بر ضد آنان به یکدیگر کمک می‌کنید و اگر به اسارت پیش شما آیند به(دادن)
فدیه آنان را آزاد می‌کنید با آنکه(نه تنها کشتن بلکه) بیرون کردن آنان بر شما
حرام شده است آیا شما به پاره‌ای از کتاب(
تورات )
ایمان می‌آورید و به پاره‌ای
کفر می‌ورزید پس جزای هر کس از شما که چنین کند جز خواری
در زندگی
دنیا چیزی نخواهد بود و
روز رستاخیز ایشان را به سخت‌ترین عذابها باز برند و خداوند از آنچه می‌کنید غافل نیست
اسارت فرزندان
بنی اسرائیل عصر
اشموئیل علیه السلام، محرک آنان برای پیکار با لشگریان
جالوت ذکر شده است که
در قرآن هم به آن اشاره شده است آنجا که می فرماید:
الم تر الی الملا من بنی اسرءیل من بعد موسی اذ قالوا لنبی لهم ابعث لنا ملکا نقـتل فی سبیل الله قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال الاتقـتلوا قالوا وما لنا الانقـتل فی سبیل الله وقد اخرجنا من دیـرنا وابنائنا...آیا از(حال) سران بنی اسرائیل پس از
موسی خبر نیافتی آنگاه که به پیامبری از خود گفتند پادشاهی برای ما بگمار تا
در راه
خدا پیکار کنیم(آن پیامبر) گفت اگر جنگیدن بر شما مقرر گردد چه بسا پیکار نکنید گفتند چرا
در راه خدا نجنگیم با آنکه ما از دیارمان و از(نزد) فرزندانمان بیرون رانده شده‌ایم پس هنگامی که
جنگ بر آنان مقرر شد جز شماری اندک از آنان(همگی) پشت کردند و خداوند به(حال) ستمکاران داناست
فدیه دادن بنی اسرائیل، برای آزادی اسیران همکیش خویش بوده است چنانچه
در قرآن هم می فرماید:
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم...(ولی) باز همین شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌رانید و به
گناه و تجاوز بر ضد آنان به یکدیگر کمک می‌کنید و اگر به
اسارت پیش شما آیند به(دادن) فدیه آنان را آزاد می‌کنید با آنکه(نه تنها کشتن بلکه) بیرون کردن آنان بر شما حرام شده است آیا شما به پاره‌ای از کتاب(تورات) ایمان می‌آورید و به پاره‌ای
کفر می‌ورزید پس جزای هر کس از شما که چنین کند جز خواری
در زندگی دنیا چیزی نخواهد بود و روز رستاخیز ایشان را به سخت‌ترین
عذابها باز برند و
خداوند از آنچه می‌کنید غافل نیست (. ضمیر
در «یاتوکم» به «فریقا» برمی گردد و «تفادوا» ـ به نظر بعضی
مفسران ـ به معنای پرداخت فدیه برای آزادسازی اسیر است،بنابراین جمله «ان یاتوکم اساری» چنین معنا می‌شود: اگر همان طایفه که از خانه هایشان بیرون راندید اسیر دشمن می‌شدند با پرداخت فدیه آنان را آزاد می‌کردید. )
.چنانچه کسى
در ضمن جنگ از شما
اسیر شد، همه براى آزادى او کمک کنید، فدیه دهید و او را آزاد سازید (این ماده از پیمان از جمله افتؤ منون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض که بعدا خواهد آمد استفاده مى شود).
فدیه گرفتن بنی اسرائیل، برای آزادسازی همکیشان اسیر شده به دست خودشان صورت گرفته بود که
در قرآن هم به این موضوع اشاره شده است چنانچه می فرماید:
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض..(ولی) باز همین شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌رانید و به گناه و تجاوز بر ضد آنان به یکدیگر کمک می‌کنید و اگر به
اسارت پیش شما آیند به(دادن) فدیه آنان را آزاد می‌کنید با آنکه(نه تنها کشتن بلکه) بیرون کردن آنان بر شما
حرام شده است آیا شما به پاره‌ای از کتاب(تورات)
ایمان می‌آورید و به پاره‌ای
کفر می‌ورزید پس جزای هر کس از شما که چنین کند جز خواری
در زندگی دنیا چیزی نخواهد بود و روز رستاخیز ایشان را به سخت‌ترین عذابها باز برند و خداوند از آنچه می‌کنید غافل نیست (برخی مفسران «تفادوا» را به معنای فدیه گرفتن دانسته‌اند بر این اساس جمله «و ان یاتوکم» یعنی و اگر هم کیشان شما به صورت اسیر نزد شما می‌آمدند برای آزاد کردنشان از آنان فدیه می‌گرفتید.).
از فرمانهای
کتاب آسمانی آنان(تورات)آزادسازی اسیران بنی اسرائیل بوده است که
در قرآن هم می فرماید:
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض...
.و عجب اینکه شما
در دادن فدا و آزاد ساختن اسیران به حکم
تورات و پیمان الهى استناد مى کنید آیا به بعضى از دستورات
کتاب الهی ایمان مى آورید و نسبت به بعضى کافر مى شوید ؟! (افتؤ منون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض ).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۰۴، برگرفته از مقاله «اسیران بنی‌اسرائیل».
