ابوالحسین اسید بن عاصم بن عبداللّه، از موالی ثقیف و از محدّثیناصفهان در قرن سوم هجری است. از سعید بن عامر، بُشر بن عمر، عبدالصّمد بن وارث، حسین بن حفص و بکر بن بکار روایت نموده است. وی در سال ۲۷۰ق وفات یافت، و اسماعیل بن احمد بر او نماز خواند، و در اصفهان مدفون شد. کتاب مسند از تالیفات او است.
