• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسماعیل ریاحی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اسماعیل ریاحی در ۱۲۸۶ش در اصفهان به دنیا آمد. بعد از انجام تحصیلات ابتدایی و قسمتی از متوسطه به تهران رفت و در مدرسه دارالفنون ثبت‌ نام کرد و در ۱۳۰۶ دیپلم گرفت. در همان سال وارد دانشکده افسری که برای اولین بار شرط ورود، دیپلم کامل متوسطه بود، ثبت‌ نام کرد و در ۱۳۰۸ به درجه ستوان دومی، در رشته توپخانه نائل آمد. خدمات اولیه خود را در تیپ توپخانه تهران آغاز کرد
[۱] پژمان، جلال، خاطرات، ج۲، ص۲۲۳، تهران، نامک، ۱۳۸۱.




مراحل ترقی را تدریجا پیمود و در ۱۳۱۸ با درجه سرگردی به دانشگاه جنگ وارد شد و دوره ستاد و فرماندهی را گذراند و به ریاست کارگزینی ارتش منصوب شد. در ۱۳۲۰ درجه سرهنگ دومی‌و دو سال بعد به درجه سرهنگ تمام رسید و به ریاست ستاد لشگر اصفهان برگزیده شد. پس از آن به معاونت لشگر فارس انتخاب شد و در ۱۳۲۹ درجه سرتیپی گرفت و فرمانده لشگر لرستان و در ۱۳۳۱ فرمانده لشگر تبریز شد و در همین سمت او را برای ریاست شهربانی احضار نمودند، ولی از قبول آن خودداری نمود تا به گرفتاری‌های این سمت پرمخاطره در آن روز دچار نشود، اما او را به ریاست اداره مرزبانی کل کشور رساندند. وی در سال ۱۳۳۳ درجه سرلشگری گرفته و به فرماندهی سپاه جنوب به جای "سرلشگرحجازی" که با "فرخ" استاندار وقت فارس سر ناسازگاری داشت، منصوب شد. سرکوب عشایر جنوب و نارضایتی مردم به نوشتن بیانیه‌ای در سال‌های ۳۵-۱۶منجر شد که در آن به خدمات خود در این مناطق اشاره کرده بود. این مسئله باعث شد تا نامه‌ای با امضای عده‌ای از اهالی فارس در خصوص نقض مسائل اشاره شده در آن بیانیه صادر گردد. بخشی از آن نامه چنین است: «آیا در تصدی یک سال اخیر شش قتل در ماهور میلانی و چهار قتل در خانه عبدالله کشکولی و چند قتل و جرح در دشتستان و چند قتل در فیروزآباد و توقیف رییس ژاندارمری فسا از طرف اشرار و چندین سرقت صورت نگرفته است... امنیت یک سال اخیر جنابعالی باید از وقایع استثنایی محسوب شود».
[۲] رجال عصر پهلوی به روایت اسناد (کابینه حسنعلی منصور)، ص۱۲، تهران، مرکز بررسی اسناد.
ریاحی در سال ۳۸ به درجه سپهبدی رسید و معاون کل ستاد مشترک شد.


در سال ۱۳۴۲ به جای "حسن ‌ارسنجانی" وزیر کشاورزی شد
[۳] بهنود، مسعود، نخست وزیران ایران، ص۵۱۳، تهران، جاویدان، ۱۳۷۴.
و بعدها که وزارت کشاورزی به چند شاخه مجزا تبدیل شد. سپهبد ریاحی به عنوان سفیر کبیر ایران راهی هلند شد. در سال ۵۰ تا ۵۷ رییس شیلات جنوب شد. وی در جوانی با خانواده وکیلی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد.
[۴] عاقلی، باقر، شرح حال رجال نظامی‌و سیاسی معاصر، ج۲، ص۷۴۵، تهران، گفتار، ۱۳۸۰.



۱. پژمان، جلال، خاطرات، ج۲، ص۲۲۳، تهران، نامک، ۱۳۸۱.
۲. رجال عصر پهلوی به روایت اسناد (کابینه حسنعلی منصور)، ص۱۲، تهران، مرکز بررسی اسناد.
۳. بهنود، مسعود، نخست وزیران ایران، ص۵۱۳، تهران، جاویدان، ۱۳۷۴.
۴. عاقلی، باقر، شرح حال رجال نظامی‌و سیاسی معاصر، ج۲، ص۷۴۵، تهران، گفتار، ۱۳۸۰.



سایت‌پژوهه، برگرفته از مقاله «خاندان ریاحی» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۳/۴    






جعبه ابزار