• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استفهام تعظیمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استفهام تعظیمی به پرسش به قصد ابراز عظمت چیزی یا کسی اطلاق می‌شود.



تعظیم به معنای بزرگداشت است. در استفهام تعظیمی که از اقسام استفهام مجازی است گوینده برای تعظیم کسی یا چیزی سخن خود را به صورت سؤال مطرح می‌کند؛


مانند: (... من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه...) ؛ "کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند".
در این آیه ، برای تعظیم خداوند که اذن شفاعت به دست او است، کلام را به صورت استفهام آورده است.


۱. سوره بقره/۲، آیه۲۵۵.    .
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۳۷.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۷۳.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «استفهام تعظیمی».    



جعبه ابزار