استفهام تذکیری

استفهام تذکیری به پرسش به قصد یادآوری مطلبی برای مخاطب اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

«استفهام تذکیری» از اقسام استفهام مجازی است. در این نوع استفهام ، گوینده برای یادآوری مطلبی به شنونده، کلام خود را به صورت سؤال بیان می‌کند.

مانند:
۱. (الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعبدوا الشیطان انه لکم عدو مبین)؛ "ای فرزندان آدم مگر با شما عهد نکرده بودم که شیطان را مپرستید زیرا وی دشمن آشکار شماست".
۲. (... الم اقل لکم انی اعلم غیب السماوات والارض...) ؛ "آیا به شما نگفتم که من نهفته آسمانها و زمین را می‌دانم".
در آیه نخست، خداوند عهد انسان با خدا، و در آیه دوم، سخنی را که قبلا به فرشتگان فرموده بود یادآور می‌شود.

۳ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ سوره یس/۳۶، آیه۶۰. .
۲.	↑ سوره بقره/۲، آیه۳۳. .
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۴۰.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۷۰-۲۷۱.

۴ - منبع